Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze silne, mocno obciążające, jakkolwiek całkowicie bezpodstawne, poczucie wstydu i winy. Niektórzy próbują ukryć przed sąsiadami i krewnymi, że są bezrobotni, przez parę miesięcy symulując każdego ranka chodzenie do pracy. Inni mają poczucie winy, bo żyjąc na państwowym garnuszku, nie mogą zapewnić rodzinie dotychczasowego poziomu życia. Problemy finansowe, obawa o przyszłość rodziny, bunt emocjonalny człowieka, który został na bezrobotnym, stanowią dobry grunt dla niedomagań duszy. Bezrobotni
Skutki bezrobocia
Porad na temat bezrobocia udzielają organizacje społeczne oraz grupy samopomocowe działające w niemal wszystkich większych miastach. Celem ich jest: wymiana doświadczeń, konkretna pomoc przy staraniu się o pracę i uzyskaniu pieniędzy za okres bezrobocia o wiele częściej cierpią na chroniczne zaburzenia snu, depresje, stany lękowe, choroby o podłożu psychosomatycznym, częściej przechodzą kryzysy z partnerem, wielu szuka pociechy w alkoholu. Osoba zagrożona skutkami bezrobocia w żadnym wypadku nie może być pozostawiona sama sobie. Czasami pomagają rozmowy z przyjaciółmi lub osobami, które znalazły się w podobnej sytuacji. Zwykle jednak niezbędne okazuje się wsparcie psychologiczne. Można się udać do lekarza rodzinnego, instytucji społecznych (np. Caritasu), poradni zdrowia psychicznego, działających w większych miastach. Nawet jeśli nie otrzymamy tam pomocy, dowiemy się, dokąd można się zwrócić.