Jeśli fobia pociąga za sobą dodatkowe wysiłki zmierzające do uniknięcia lęku, wówczas należy zacząć jej przeciwdziałać. Dobre wyniki daje terapia zachowań poprzez tzw. zwiększoną konfrontację z obiektem wywołującym lęk. Pacjent ogarnięty fobią krok po kroku przyzwyczaja się w trakcie terapii do obiektu lęku i uczy się pokonywać strach.
Przyczyny specyficznych fobii
Co sprawia, że ludzi dorosłych ogarnia lęk nie do opanowania na widok całkowicie nieszkodliwych stworzeń, takich jak np. pająki? Odpowiedź psychologów w dużej mierze zależna jest od teorii, z jaką czują się związani. W klasycznej psychoanalizie specyficzne fobie interpretowane są jako skutek tłumionych, nieświadomych uczuć, lęków i konfliktów. Obciążona nimi psychika tworzy sobie pewnego rodzaju „wentyl”, przenosząc tłumione niepokoje na pająki lub inne nieszkodliwe obiekty. W ten sposób niepokoje te stają się namacalne. Tego rodzaju wnioski teoretyczne są dziś podważane głównie dlatego, że prawie nie uwzględniono inicjatywy człowieka dotkniętego fobią.
