Konfrontacja z obiektem wywołującym fobię prowadzi do jej osłabienia

Jeśli fobia pociąga za sobą dodatkowe wysiłki zmierzające do uniknięcia lęku, wówczas należy zacząć jej przeciwdziałać. Dobre wyniki daje terapia zachowań poprzez tzw. zwiększoną konfrontację z obiektem wywołującym lęk. Pacjent ogarnięty fobią krok po kroku przyzwyczaja się w trakcie terapii do obiektu lęku i uczy się pokonywać strach.

Przyczyny specyficznych fobii

Co sprawia, że ludzi dorosłych ogarnia lęk nie do opanowania na widok całkowicie nieszkodliwych stworzeń, takich jak np. pająki? Odpowiedź psychologów w dużej mierze zależna jest od teorii, z jaką czują się związani. W klasycznej psychoanalizie specyficzne fobie interpretowane są jako skutek tłumionych, nieświadomych uczuć, lęków i konfliktów. Obciążona nimi psychika tworzy sobie pewnego rodzaju „wentyl”, przenosząc tłumione niepokoje na pająki lub inne nieszkodliwe obiekty. W ten sposób niepokoje te stają się namacalne. Tego rodzaju wnioski teoretyczne są dziś podważane głównie dlatego, że prawie nie uwzględniono inicjatywy człowieka dotkniętego fobią.