Członkostwo Akademii, tytuły naukowe nadawane przedstawicielom świata naukowego, prezentującym przede wszystkim autorytet charyzmatyczny, utrwalają i utwierdzają pozycję i prestiż uczonych bez względu na ich wkład do rozwoju nauki. Autorytet charyzmatyczny w nauce jest pozostałością nauki autorytatywnej opartej na doktrynach epistemologicznych twórców trwałych szkół naukowych (Arystotelesa, Galileusza, Newtona, Darwina, Freuda itp.), ale jest również konsekwencją, utożsamiania poznawczych i utylitarnych wartości z charyzmą ukształtowaną w dziedzictwie kulturowym. Biorąc pod uwagę tendencje do sakralizacji zarówno wartości poznawczych, jak i deifika- cji umiejętności utylitarno-technicznych, instrumentalnych, można mówić zarówno o autorytecie charyzmy epistemicznej, jak i charyzmy technicznej.