Osoba cierpiąca na zaburzenia snu powinna kłaść się do łóżka dopiero wtedy, gdy rzeczywiście poczuje zmęczenie i gdy będzie przekonana, że zaśnie. Jeśli jednak nie uda jej się to po 15 minutach, powinna wstać i dla odwrócenia uwagi czymś się zająć. Procedurę tę należy powtarzać aż do skutku na drutach, porządkowaniem zdjęć itd.), dopóki nie poczuje lekkiego zmęczenia. Gdyby w ciągu 15 minut po powrocie do łóżka znowu nie mogła zasnąć, powinna całą procedurę powtórzyć, póki w końcu nie ogarnie jej prawdziwy sen. Wielu osobom cierpiącym na bezsenność sam przedmiot – łóżko kojarzy się z problemami z zaśnięciem, przez co bardzo trudno im zapaść w sen. Terapia zachowań ma na celu zmianę tego sposobu myślenia. Łóżko powinno kojarzyć się z miejscem nocnego wypoczynku. Powyższa metoda będzie dużo skuteczniejsza, jeżeli przestaniemy ciągle myśleć o tym, że musimy być wyspani następnego dnia. W razie poważnych problemów nie powinno się wahać, czy wziąć kilkudniowe zwolnienie. Chroniczne zaburzenia snu i wynikające stąd stany wyczerpania nie są sprawą błahą, lecz chorobą wymagającą leczenia.