Umiejętności praktyczne związane z myślistwem, rolnictwem, hodowlą, hutnictwem, kowalstwem, budownictwem itp. w cywilizacji chińskiej należały, do szczególnie cennych, a wynalazcom stawiano pomniki, traktowano ich jak świętych (podobne propozycje można odnaleźć w Nowej Atlantydzie Francisa Bacona). W cywilizacji śródziemnomorskiej czczono przede wszystkim odkrywców ładu duchowego i autorytety intelektualne interpretowano jako władztwo w dziedzinie poznania abstrakcyjnego. W nauce współczesnej autorytety ładu technicznego i ładu duchowego (społeczno-politycznego, kulturowego i totałnego ładu przyrodniczego) zajmują odrębną pozycję, jakkolwiek do prawidłowości psychokulturowych należą tendencja i aspiracje wiązania ładu technicznego ze społecznym (został nawet ukuty termin „technokracja”, który m. in. ma także wyrażać tendencje podporządkowywania problematyki społeczno-kulturowej — technice).
