Niezależnie od warstw stratyfikacji społecznej każda dyscyplina i specjalność naukowa ma określoną pozycję wśród innych. Tak więc problem autorytetu w nauce staje się skomplikowany przez fakt, iż pozycja dyscyplin, subdyscyplin i specjalności naukowych w systemach społeczności naukowych wyznacza prestiż i autorytet ludzi nauki. Poważną dziedziną w leczeniu uzależnień w Polsce, gdzie tradycyjnie nauki badawcze nie zajmowały wysokiej pozycji, przeżywają one renesans kulturowej nobilitacji, co znalazło wyraz w czasie II Kongresu Nauki Polskiej. Praca J. i S. Cole’ów może być przykładem trudności badania hierarchii i stratyfikacji wewnętrznej społeczności naukowych, a informuje jednocześnie, iż w każdym państwie kryteria zajmowania wyższej pozycji i autorytetu lekarzy będą inne: w strukturę społeczności naukowych ingerują organizacje akademickie i pozaakademickie, a te stanowią część ogólnego ładu gospodarczo-politycznego i kulturowego danego narodu.
