Nigdy nie próbujmy zmuszać się do spania, bo wtedy z pewnością nie zaśniemy. Jeśli odprężenie całkowicie minie, a nam nie udało się w tym czasie zasnąć, powtarzamy ćwiczenie (do 10 razy).
Weźmy zimny prysznic na łydki. Nie wycieramy ich, przecieramy jedynie dłonią, a następnie szybko kładziemy się do łóżka. Ogarnia nas zmęczenie, a niewiele później sen.
Chroniczne zaburzenia snu
Jeśli niemal conocne kłopoty z zaśnięciem lub zaburzenia snu trwają dłużej niż 3 tygodnie i w sposób znaczący wpływają na naszą aktywność w ciągu dnia (jesteśmy przemęczeni, rozdrażnieni, depresyjni), wówczas mamy do czynienia z chronicznymi zaburzeniami snu. Należy się wtedy udać do lekarza, ponieważ przyczyną mogą być poważniejsze dolegliwości, które należałoby zbadać i leczyć. Przyczyną zaburzeń bywają również obciążenia i zaburzenia psychiczne o charakterze ciągłym, o których będzie mowa w następnych rozdziałach. Niekiedy, zwłaszcza u ludzi starszych, nie istnieje żadna uchwytna przyczyna chronicznych zaburzeń snu, co nie oznacza jednak, że można je lekceważyć. Ciągły deficyt snu odbija się zarówno na naszym samopoczuciu fizycznym, jak i psychicznym.