Autorytety charyzmatyczne stają się przedmiotem krytyki i traktowane są jako przeżytki przeszłości, a autorytety w dziedzinie ładu kulturowego i naturalnego wyrastają przede wszystkim wśród twórców w dziedzinie sztuki, literatury, filozofii, ideologii. W historii nąuki i cywilizacji europejskiej, jak i w historii cywilizacji Dalekiego Wschodu poszukiwanie ładu naturalnego stanowiło najintensywniejszy czynnik postępu intelektualnego, a filozofowie zyskali pozycję przywódców życia duchowego. „Wśród problemów, jakie musieli podjąć filozofowie — pisze F. Znaniecki – najdonioślejszy był problem stosunku pomiędzy ładem naturalnym a ładem moralnym, estetycznym, utylitarnym […] Ład naturalny został wyraźnie uznany za całkowicie niezależny od czynników ludzkich, ale ład kulturowy mógł urzeczywistniać tylko człowiek […] Każda teoria filozoficzna stanowi system logicznie współzależnych pojęć.
