Systemy organizacyjne instytutów, laboratoriów, ośrodków badawczych przemysłu i gospodarki narodowej wyodrębniają autorytety formalno-instytucjonalne niejednokrotnie bez uwzględniania indywidualnej wrażliwości poznawczej kandydatów, a system formalny stanowienia zinstytucjonalizowanych autorytetów naukowych przez nadawanie tytułów utrudnia odróżnienie autorytetu naukowego od władzy administracyjnej. Uwikłani w ten system badacze zmuszeni są do stwarzania własnych kręgów intelektualnych z częściowym wykorzystywaniem systemu organizacyjnego danej instytucji. Reasumując, można powiedzieć, iż supremacja instytucji politycznych i gospodarczych nad nauką współczesną ingeruje w kształtowanie się autorytetów naukowych, przy czym kryteria epistemologiczne i społeczne pozostają niejednokrotnie w konflikcie.
