Tym samym zakładamy konieczność rozróżniania struktury epi- stemologicznej nauki i struktury społecznej, rozumiejąc przez tę pierwszą zinstytucjonalizowane wzorce postępowania poznawczego, obowiązujące w danych dyscyplinach i specjalnościach, zinstytucjonalizowane wzorce formułowania i rozwiązywania problemów, niezależnie od zinstytucjonalizowanych wzorców organizacyjnych umożliwiających prowadzenie tej działalności i jej więź ze społeczeństwem globalnym. Przyjmujemy również założenie, iż nauka współczesna (także nowożytna) różni się zasadniczo od nauki wieków poprzednich zarówno w cywilizacji europejskiej, jak i pozaeuropejskich kręgów kulturowych tym, że nie tworzy zhierarchizowanych systemów epistemicznych (z teologią lub metafizyką na szczycie) i nie dąży do tworzenia powszechnie obowiązujących autorytetów w sprawach poznania.
